O pasado 29 de decembro celebrouse un pleno extraordinario que tiña por principal obxecto o debate do proxecto de orzamentos presentado polo goberno municipal. No que se refire a C21, xa a finais de novembro fixemos pública a nosa vontade negociadora para nós tería sido máis fácil ubicarnos claramente nunha oposición non colaboradora, porén ofrecímonos a negociar.
Ainda que é imposible compracer en todas as decisións a todos os 1.195 votantes que tivemos nas municipais de maio, sempre actuamos con eles en mente, coidamos que os nosos votantes querian cambio, e iso só se podia concretar na investidura nun goberno de esquerdas, pero tamén cremos que os nosos votantes non queren que se apliquen políticas de esquerdas, senón terían votado á esquerda, coidamos que unha interpretación correcta do sentir dos nosos votantes era tamén a de restarlle capacidade de influencia ás tres formacións da órbita conservadora que quedaron na oposición, e un pacto orzamentario entre o goberno e C21 tamén cumpría ese obxectivo, a forma de compaxinar esas duas vontades era tratar de darlle estabilidade ao goberno pero tratando de implementar tan sequera unha pequena parte do noso programa eleitoral através dos orzamentos.
Tivemos moi claro desde o principio tres criterios definitorios da nosa actuación. En primeiro lugar a vontade real de chegar a un acordo de apoio aos orzamentos pese a non ser os nosos orzamentos e reflectir un enfoque socialista, con aumentos de gasto de persoal e de subvencións, entendiamos que debiamos contribuir a darlle estabilidade a un goberno que nós votamos na investidura en maio pero tamén é verdade que non temos vocación de parvos úteis de ninguén, e que cun apoio non negociado e non agradecido na investidura xa tiveramos bastante. Compría negociar con modestia, pedir pouco xa desde o comezo, para que fose aceptable para o goberno tiñamos claro que non podíamos pedir cesións inasumibles, nen apostar pola habitual estratexia negociadora na que se comeza por pedir moito para logo ir cedendo, a modo de regateo,
En segundo lugar, a publicidade, todos os cidadáns debían saber que é o que pedíamos para que poideran xulgar a actuación de cada quen e evitar interpretacións extrañas ou deixar zonas escuras que servisen de caldo de cultivo para os difamadores e en terceiro lugar, tratar de introducir nos orzamentos un pequena parte do noso programa eleitoral e unha das cousas máis definitorias do noso programa era a rebaixa de impostos, neste tipo de negociacións orzamentais case sempre se pide máis gasto, e portanto de forma indirecta, máis impostos, nós cremos que é mellor que o diñeiro estea no peto do seu propietario e en defensa dese e doutros principios actuamos sempre.
Pareceunos que a supresión do imposto de plusvalía, proposta que leváramos no programa, tiña unha importancia simbólica por ser unha “supresión” e non unha reducción e polo caracter especialmente inxusto que ten este imposto, que penaliza aos herdeiros como se dun segundo imposto de sucesións se tratase e aos vendedores de propiedades, hai que ter en conta que é un dos únicos dous impostos que o concello ten potestade para suprimir, o outro é o ICIO, con moita máis importancia recadatoria, precisamente a supresión do imposto da plusvalia é, desde o punto de vista cuantitativo, perfectamente asumible, ao ter o goberno previsto unha recadación através deste imposto de 70.000€, é dicir un 0,91% do total dos ingresos previstos no proxecto de orzamentos. Chegouse a insinuar algún interese espurio meu en relación a esta iniciativa, alucinante, insinuase indicios de intereses persoais nun político que acaba de renunciar a tocar poder e que pide a supresión dun imposto, que por certo, me tocou pagar hai un par de anos, cando herdei da miña nai, cando a corrupción sempre está asociada ao gasto público e non ao seu aforro!! pódese ser máis patéticamente inxusto?
Pois ben, Fixemos pública esta petición o 17 de decembro através do blogue do partido e dos medios de comunicación, en paralelo mantiven a primeira reunión co alcalde na que lle transmitin a nosa achega aos orzamentos, e nun primeiro momento dixo que lle parecía unha petición razoable e asumible.
Pasaron uns días sen contacto e chegamos á comisión informativa, decatámonos en seguida que a nosa petición non estaba incluida no proxecto que se presentaba á comisión, a concelleira de facenda dixo na comisión que non encontraban forma de encaixala, con posterioridade á comisión fun convocado a duas reunións, o momento procedimental idoneo para introducir modificacións era a comisión e non se fixo, nestas reunións posteriores á comisión ratifiquei a nosa petición pública e nunha última reunión celebrada a véspera da celebración do pleno pediuseme que transacionasemos, hai que ter en conta que a petición inicial non era xa moi elevada, como recoñecera o propio alcalde, e que nese sentido non parecía procedente ceder, porén e como tiñamos gañas de chegar a un acordo e como había pexas por parte do alcalde en relación a unha suposta non progresividade (moi discutible) do imposto da plusvalía, ofrecinlles defender na reunión decisoria da executiva local de C21 a nosa abstención no pleno (suficiente para a aprobación do orzamento) se había unha rebaixa fiscal de 40.000 (0,52% dos ingresos orzamentais) no imposto da sua elección. Pedinlles que me chamaran se aceptaban, non chamaron.
Unha de duas, ou se estaban arriscando a non aprovar os orzamentos, ou tiñan falado con outro grupo. Non podo considerar o desenlace como positivo para Tui, o goberno preferiu chegar a un acordo con Sousa antes chegar a un acordo con C21, todo o mundo sabe o que pedía C21, a nosa comunicación foi completamente transparente, ninguén sabe que é o que pediu o señor Sousa para votar favorablemente os orzamentos, existe a posibilidade metafísica de que non houbera nengunha petición do señor Sousa, pero deixémolo en que é altísimamente improbable, en todo caso pertence ao terreo da hipótese, non se sabe.
O alcalde dixo, referíndose a C21 na sua intervención final que os orzamentos non eran un mercadeo e puxo como exemplo, na sua petición de apoio, o apoio que no seu día un PP con 5 concelleiros recibiu para apoiar os orzamentos do partido do señor Capón, naquela altura con 4 concelleiros como se ese apoio non estivese no seu día condicionado de forma moito máis exixente que o que C21 pretendía nesta ocasión co goberno.
No seu día o señor Capón negociou co alcalde Rocha a adquisión da finca Lagarteira, por un importe superior aos 600.000 €, non sei se iso será mercadeo para Enrique Cabaleiro, pero rebaixar 40.000 € os impostos parece que sí o é. Eu coido que negociar un orzamento non é en ningún caso mercadear, é simplemente tratar de aplicar partes do programa de cada quen en función do seu peso, negociar tamén é ceder, por parte de todos, evidentemente o goberno municipal non quixo ceder nen nun insignificante 0,52%, polo menos non quixo ceder un case nada con C21. O goberno escolleu outro socio, e ese socio non é C21, tanto a Alternativa Popular de Tui do señor Sousa como o goberno están no seu dereito, agardemos que o fixeran pensando en Tui.